Ups, nie...
Nie zawsze komercja bywa zła, choć bwya tak kojarozna.
Już na pewnym forum ostro dyskutowałem, że komercja wcale jakosci psuć nie musi.
Wszystko obecnie zależy od artysty, który nie musi się zdawać na wytwórnie a menadżerem może być np. żona(Ozzy Osbourne).
Nie chodzi mi od razu o jakieś skandowanie, lecz zauważyłem, że choćby nie wiem jak muzycy się starali to w PL bywa różnie..
I tak na pewnym koncercie rockowym chyba tylko ja szalałem z mamą i ojczymem a reszta chyba przyszła..no nie wiem po co.
Zupełnie jakby dla trupów grali..nie to co np. w Budokan przy występie Ozzego.
To jest przykre, niezależnie czy zespół bardziej lub mniej znany.
Kameralne klimaty i mniej znane zespoły to też frajda.
Gorzej jak menadżer nawali i do zabawy będa jeszcze musieli dopłącać - jak pewni znajomi co mają zespół.
Myślec jest fajnie, lecz czasami za dużo myślę i robię się wtedy sztywny jak to określono..jakbym całe życie w szafie spędził.
A tańczyć po prostu lubię i tyle.
Nie muszę tego robić dla innych.
Moja mama pewnie gdyby nie praca nadal chodziłaby po dyskotekach.

Co nie czyni z niej osoby bezmyślnej.

Słucha Manaamu, Black Sabbath i klasyki itp., lecz potrafi się bawić i przy techno.
Więc to nie jest jakieś uwarunkowanie pokoleniowe.
Każdy co innego lubii to jest piękne.
Chociaż różwnież uważam, że ograniczanie rozrywki wyłącznie do klubów to dziecinada i głupota.
Raz na tydzień/dwa.. Ale codziennie i specjalnie jakoś tym żyć raczej nie.
Drinki akurat w moim wypadku wykluczone totalnie.